Πριν περίπου 2 χρόνια, με τον Τζον Φαν’τ Σχιπ στην τεχνική ηγεσία, ο Τάσος Μπακασέτας φόρεσε για πρώτη φορά το περιβραχιόνιο της Εθνικής μας ομάδας στην εκτός έδρας λευκή ισοπαλία απέναντι στη Σλοβενία. Μέσα στους επόμενους μήνες η ομάδα παρατάχθηκε με τον ίδιο ως αρχηγό ουκ ολίγες φορές και μάλιστα ο Κορίνθιος χαφ φρόντισε να επιβεβαιώσει πως δεν απέκτησε τυχαία το συγκεκριμένο προνόμιο.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων δώδεκα μηνών αγωνίστηκε 17 φορές με το εθνόσημο, σημειώνοντας συνολικά 5 γκολ και 4 ασίστ! Στο παράθυρο του φετινού Ιουνίου είναι… καταιγιστικός. Τρία γκολ σε ισάριθμους αγώνες, όλα από περίπου το ίδιο σημείο, όλα εκτός περιοχής, όλα εντυπωσιακά. Αυτό, όμως, που είναι ακόμα σημαντικότερο και από την ουσιαστική συμβολή του (που γίνεται εύκολα αντιληπτή με μια ματιά στα στατιστικά του), η παρουσία του – και σίγουρα η αρχηγεία του – έχει φέρει έναν άλλο αέρα στην Εθνική.
Ο Τάσος έχει γίνει ο απόλυτος ηγέτης της μεσοεπιθετικής γραμμής, ο Γκουστάβο Πογιέτ φαίνεται να έχει «χτίσει» το στυλ παιχνιδιού του με βάση αυτό του Μπακασέτα και όλο αυτό το πλάνο δείχνει να αποδίδει πλήρως. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το παιχνίδι ξεκινά από αυτόν και τελειώνει σε αυτόν. Άπαντες φαίνεται πως νιώθουν ασφάλεια όταν προτιμούν να του δώσουν τη μπάλα, γνωρίζοντας ότι η φάση θα έχει αίσιο τέλος. Προφανώς όχι πάντοτε με κάποιο τέρμα, αλλά σε κάθε περίπτωση με τη δημιουργία μιας κλασικής ευκαιρίας που θα προβληματίσει τον αντίπαλο.
Πριν μερικές μέρες ακούσαμε τον λόγο που «έβγαλε» στα αποδυτήρια λίγο πριν το κομβικό ματς στην Πρίστινα. Πραγματικά, απέδειξε σε όλους ότι…διψά για μια επιτυχία της Εθνικής και θέλει να μεταδόσει αυτόν του τον πόθο και στους υπόλοιπους συμπαίκτες του. Το σίγουρο είναι ότι η Εθνική μας έχει ανάγκη έναν αρχηγό-ηγέτη εντός και εκτός γηπέδου όσο ποτέ άλλοτε. Τον έχει βρει στο πρόσωπο του Τάσου Μπακασέτα. Ενός ποδοσφαιριστή που έχει απογειωθεί, δίνει όλη του την ψυχή για την Εθνική Ομάδα και είναι αυτός με τον οποίο η Ελλάδα θα μπορέσει να προχωρήσει σε ακόμη μεγαλύτερα επιτεύγματα.
Γι’ αυτό και είναι «πολυτέλεια» και η Εθνική τον χρειάζεται. ΤΩΡΑ!
