Πολύ μεγάλος ενθουσιασμός επικρατεί στις τάξεις της εθνικής ομάδας μετά το 4/4 στον όμιλο της στο Nations League και την άνοδο στην επόμενη κατηγορία.
Αυτά που έχουμε πετύχει είναι αυτονόητα. Κερδίσαμε δύο φορές το Κόσοβο, μία την Κύπρο και τη Βόρεια Ιρλανδία. Το θέμα πιο είναι;
Τα τελευταία 8 έτη δε κάναμε σε καμία περίπτωση το καθήκον μας απέναντι σε τέτοιες χώρες. Χάσαμε από Ν.Φερόε δύο φορές, πήγαμε ισοπαλία με Λιχτενστάιν και έχουμε χάσει από Αρμενία και Εσθονία. Και για να είμαστε ρεαλιστές πρέπει να δούμε την ομάδα κόντρα σε μεγαλύτερους αντιπάλους αν μπορεί να ανταπεξέλθει.
Εδώ να κάνουμε μια μικρή παρένθεση, σε αυτά τα 8 χρόνια που δεν ήμαστε αυτοί που πρέπει έχουμε πάρει και κάτι ισοπαλίες μέσα σε Ισπανία, Βέλγιο και έχουμε κερδίσει πχ Σουηδία ή Βοσνία.
Στα παιχνίδια ο βαθμός της εθνικής αγγίζει, το καλό ποδόσφαιρο. Αν και η εικόνα σε κάποια ματς ήταν μέτρια και χρειάστηκε να γυρίσουμε πίσω στα καρέ μας για να πάρουμε τα τρίποντα, αυτό μας βγήκε και μάλιστα χθές κάναμε και γκολ στο 90+8′.
Άρα δίνουμε 100% τα εύσημα στον κύριο Πογετ που αρχίζει να κάνει ξανά ομάδα την εθνική. Την εθνική που δεν είχε θέμα, με τέτοιες μικρές ποδοσφαιρικά επιτρέψτε μου να πω ομάδες. Του αξίζουν τα μπράβο στο ακόμη, ότι ξέρει να παίρνει αποτελέσματα ακόμα και όταν δε παίζει τόσο καλά, κάτι που έκανε στην εθνική ο Φερνάντο Σαντος και Οτο Ρεχαγκελ.
Ο Πογετ αρχίζει να βάζει τις βάσεις, ακόμη είναι πάρα πολύ νωρίς. Η Εθνική μας αξίζει να επιστρέψει εκεί που ήταν, κοντά στην ελίτ των μεγάλων χωρών. Πότε δεν ήμασταν φόβος και τρόμος, όμως πάντα ήμασταν κοντά στις υπερδυνάμεις και ακόμα και αυτές τις κοιτούσαμε στα μάτια στις μεγάλες διοργανώσεις.
Υ.Γ Μήπως πρέπει η Εθνική να παίζει μόνιμα στην επαρχία. Ναι θα είναι φοβερό το γήπεδο της ΑΕΚ, ωστόσο στο Βόλο, στη Λάρισα, ίσως στην Πάτρα ή στην Κρήτη, η Εθνική θα αγγίζει το Sold out με γήπεδα των 20-22.000 θεατών!
