Μετά από 37 χρόνια ο Αιολικός αγωνίζεται στη Super league 2 ενώ από έξι χρόνια η Λέσβος έχει ομάδα σε επαγγελματική κατηγορία.
Και ενώ θα έπρεπε να υπάρχει χαρά και αισιοδοξία σε συνδυασμό με την ενίσχυση της ομάδας δυστυχώς δεν έχουν λυθεί κάποια βασικά ζητήματα σχετικά με τις εγκαταστάσεις που ζητάει ο Αιολικός στο νησί.
Καταλαβαίνουμε πως τα γήπεδα είναι δημοτικά και υπάρχουν δημοτικά τέλη και πρέπει όλες οι ομάδες να έχουν δικαίωμα στη χρήση τους. Ωστόσο όπως είχε γίνει και στην περίπτωση της Καλλονής πρέπει να δοθεί σίγουρα μία προτεραιότητα στον Αιολικό ως ομάδα μεγαλύτερης κατηγορίας και αμέσως μετά στη Σαπφώ για παράδειγμα.
Αργότερα χρονικά ο Αιολικός ίσως πρέπει να κάνει το βήμα και να αποκτήσει ένα προπονητικό όπως βρήκε η Καλλονή στην περιοχή του Ευεργέτουλα (Λαμπου Μύλοι).
Αυτή τη στιγμή ο Αιολικός ζητάει το “Γεώργιος Σκούφος”, την Αγία Μαρίνα και τους χώρους του Δημοτικού Σταδίου Μυτιλήνης. Με καλή θέληση μπορούν οι δύο πλευρές να βρουν τη λύση και για τον Αιολικό και για τις υπόλοιπες ομάδες που δεν έχουν δημιουργήσει κάποιο παραπάνω. Εξάλλου δεν έχουμε πλέον την κόντρα ΑΕΛΚ – Αιολικού όπως κάποτε.
Έχει πολύ ενδιαφέρον τους επόμενους μήνες που θα αναλάβει η νέα δημοτική αρχή να “αγαπήσει” ίσως λίγο περισσότερο την προσπάθεια του Αιολικού, του Τζιμ Αντωνάκα και του κάθε ανθρώπου που το συμφέρον της επιχείρησης του θα έχει θετική προβολή στο νησί και στην οικονομία του.
Η ταπεινή μας άποψη…
