Το 2021 ο Αιολικός σε παιχνίδι προετοιμασίας υποδέχθηκε την ΑΕΚ Β ‘ και βράβευσε το Μιχάλη Παυλή.
Τα 35 του χρόνια κλείνει σήμερα ο Μυτιληνιός παλαίμαχος της ΑΕΚ Μιχάλης Παυλής. Ένας πραγματικός μαχητής της ζωής που ποτέ δεν το βάλε κάτω.
Η ανάρτηση του The trequartista:
Η ζωή χαρίζεται χωρίς να ανατραπεί!
Η ζωή τα έφερε έτσι που ο Μιχάλης Παυλής, αν και μόλις 20 χρονών τότε, έπρεπε να σκοράρει σε δύο γήπεδα ταυτόχρονα. Στο ένα γήπεδο, με τον αγαπημένο του Δικέφαλο στο στήθος, ο αγώνας ήταν δίκαιος. Οι συμπαίκτες του ήξεραν πως η επαφή με τα δίχτυα για τον πιτσιρικά από τη Μυτιλήνη είναι το μεγάλο του προσόν. Στο άλλο γήπεδο, όμως, ο αγώνας έμοιαζε άνισος. Κάπου στο 2010, η σκλήρυνση κατά πλάκας έβαλε πρώτη γκολ στον Μιχάλη. Ο Παυλής όμως είναι μαχητής. Και τα κατάφερε. Γύρισε το ματς και βγήκε ΝΙΚΗΤΗΣ. Και εκεί.
Όπως νικητής σταμάτησε την ποδοσφαιρική του καριέρα το 2014, φορώντας τα χρώματα της αγαπημένης του ΑΕΚ, για να συνεχίσει μακρά πορεία στα τμήματα υποδομής του συλλόγου. Έμεινε για οκτώ σεζόν στις αναπτυξιακές ομάδες της Ένωσης, είτε ως πρώτος προπονητής είτε ως βοηθός, δουλεύοντας σε όλα σχεδόν τα ηλικιακά τμήματα. Και από το καλοκαίρι του 2021 έγινε ο άμεσος συνεργάτης αρχικά του Σωκράτη Οφρυδόπουλου και πλέον του Νίκου Κούστα στην ΑΕΚ Β.
Και παρότι η ποδοσφαιρική διαδρομή του στην ΑΕΚ ήταν μικρή και σημαδεύτηκε από το πικρό ποτήρι του υποβιβασμού, ο Μυτιληνιός ποδοσφαιριστής κέρδισε με τη διαδρομή του ξεχωριστή θέση στις κιτρινόμαυρες καρδιές. Ο Παυλής κατάφερε από πολύ νωρίς αυτό που εκατομμύρια ποδοσφαιριστές σε όλο τον κόσμο ονειρεύονται από μικρά παιδιά ακόμη. Να φορέσει τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας.
Στον Αετό Λουτρών, μια τοπική ομάδα της Μυτιλήνης όπου αγωνιζόταν, τον «ανακάλυψε» ο Τόνι Σαβέβσκι και του έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστεί στην ΑΕΚ αφού πρώτα έπεισε για αυτό το μεγάλο ίνδαλμα του Παυλή, Ντέμη Νικολαΐδη.
Αφού πέρασε μία διετία στις μικρές ομάδες του συλλόγου, το 2007 κατάφερε να μπει στα παπούτσια των μεγάλων. Ο Λορέντσο Σέρα Φερέρ τον πήρε μαζί του στην προετοιμασία της μεγάλης ομάδας και εκεί κέρδισε τις εντυπώσεις. Η πρώτη του παράσταση, μπροστά σε περίπου 40.000 κόσμο, ήταν το Σεπτέμβρη του 2007 όταν η ΑΕΚ φιλοξενούσε τη Σεβίλλη για τα play-off του Champions League. Μπορεί η Ένωση να ηττήθηκε με το βαρύ 1-4, ωστόσο ο Μιχάλης Παυλής κέρδισε τον κόσμο με τις ενέργειές του και τη συνεργασία του με το σπουδαίο Ρίμπο. Μάλιστα, το παιχνίδι αυτό στάθηκε η αφορμή για να του δοθεί από μερίδα του τύπου ο χαρακτηρισμός του «νέου Ντέμη», παραλληλίζοντάς το αγωνιστικό του προφίλ και την αγάπη του για την ΑΕΚ με τον τότε πρόεδρο της ομάδας.
Στις πρώτες του δύο σεζόν με την Ένωση πραγματοποίησε 15 εμφανίσεις και πέτυχε δύο τέρματα. Το πρώτο του γκολ με τα κιτρινόμαυρα το πέτυχε στο ΟΑΚΑ απέναντι στη Βέροια σε ένα παιχνίδι που η ΑΕΚ επικράτησε με το άνετο 5-1. Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Aραιές εμφανίσεις ερχόμενος κυρίως από τον πάγκο σε μια ομάδα γεμάτη από σπουδαίους επιθετικούς. Λυμπερόπουλος, Σκόκο, Μπλάνκο, Τζιμπούρ, Εντίνιο δεν άφηναν χώρο για το μικρό Μυτιληνιό. Όμως ο ίδιος αρνιόταν κάθε σκέψη μεταγραφής θέλοντας να παλέψει για τη δικιά του ευκαιρία. Δε μπορούσε να σκεφτεί τον εαυτό του μακριά από το κιτρινόμαυρο σύμπαν.
Ώσπου, το Μάιο του 2010 έρχεται το αναπάντεχο στη ζωή του. Η διάγνωση των γιατρών δεν αφήνει πολλά περιθώρια: σκλήρυνση κατά πλάκας. Ξεκίνησε άμεσα θεραπεία ενώ όπως παραδέχθηκε σε συνέντευξή του το 2013 στην Αθλητική Κυριακή, «…οι γιατροί δεν ήξεραν με σιγουριά τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον και μου είπαν και αυτό το ενδεχόμενο ότι μπορεί να μην παίξω ξανά…».
Τον Ιανουάριο του 2011, μετά από μια ανεπιτυχή προσπάθεια να πάρει μεταγραφή στα Τρίκαλα το αμέσως προηγούμενο καλοκαίρι, και ενώ συνεχίζει να δίνει τη δική του μάχη με την ασθένεια που τον ταλαιπωρεί, συμφωνεί με τον Ελπιδοφόρο, ομάδα που τότε αγωνιζόταν στη Δ΄ Εθνική στην οποία και παρέμεινε για έναν χρόνο. Ακολουθεί η Καβάλα αλλά το όνειρο της ποδοσφαιρικής καριέρας μοιάζει να έχει ξεθωριάσει οριστικά.
Όλα αυτά μέχρι το καλοκαίρι του 2012. Όταν ο ίδιος και με δική του ευθύνη παίρνει την πρωτοβουλία να αυτοπροταθεί στον τότε προπονητή της ΑΕΚ, Βαγγέλη Βλάχο, με σκοπό να δοκιμαστεί στην προετοιμασία. Δοκιμάζεται και τελικά να τον πείθει για την αγωνιστική του ετοιμότητα. Και στις 21 Αυγούστου υπέγραψε το συμβόλαιο που θα τον κρατούσε στην ΑΕΚ μέχρι το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, στις 2 Ιανουαρίου του 2014. Ένα συμβόλαιο καρδιάς και νίκης της δύναμης για ζωή κόντρα στα εμπόδια που του έβαζε η υγεία του.
Σήμερα (22/09) ο Μιχάλης Παυλής, που κάποτε ονειρεύτηκε πως θα γίνει ο “νέος Ντέμης”, κλείνει τα 35 του χρόνια. Μια ζωή σε αδιάκοπη συνάρτηση με το κιτρινόμαυρο σύμπαν. Άλλοτε στην εξέδρα της Ορίτζιναλ και άλλοτε στους πάγκους των αναπτυξιακών τμημάτων της ΑΕΚ, η παρουσία του είναι η νίκη της θέλησης και της ζωής. Ένα μεγάλο μάθημα ζωής στα δεκάδες νέα παιδιά που προπονούνται καθημερινά στα Σπάτα. Είναι η υπενθύμιση πως η ζωή δε χαρίζεται χωρίς να ανατραπεί!
