Άλλη μία ποδοσφαιρική χρονιά τελείωνει σιγά σιγά για την Α’ ΕΠΣ Λέσβου με τον Όλυμπο κατά 95% πρωταθλητή και τον Ανδρονικά να κυναγάει τον Κεραυνό Αφάλωνα στο -5 έχοντας ακόμη 5 αγώνες. Στη Β’ Κατηγορία το ενδιαφέρον είναι πολύ μεγαλύτερο καθώς οι περισσότερες ομάδες είναι κοντά στη βαθμολογία με τα νεαρά παιδιά να κάνουν τη διαφορά στο πρωτάθλημα.
Ο Αιολικός σίγουρα βιώνει πρωτόγνωρες στιγμές και η επιστροφή του στις εθνικές κατηγορίες μοιάζει ακόμα δύσκολη και θα χρειαστεί πλάνο και σκληρη δουλειά, ωστόσο πολλά από τα παιδιά του ρόστερ του έχουν ταλέντο. Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες ομάδες, άλλωστε βλέπουμε νεαρούς παίκτες στην Πέτρα, στην Δόξα, στο Κάτω Τρίτος, στο Μεσότοπο να κάνουν τη διαφορά.
Το Λεσβιακό ποδόσφαιρο όμως βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση και κάθε χρόνο βιώνει όλο και περισσότερες απώλειες. Δυστηχώς τα προηγούμενα χρόνια έγιναν μεγάλες δαπάνες από παράγοντες που μεν με αγνό τρόπο ήθελαν να βοηθήσουν την ομάδα τους ενισχύοντας την με “ονόματα της ελιτ της Λέσβου”, μία λογική δε που είχε βεβαίως αποτελέσματα μόνο για ορισμένες σεζόν. Για σκεφτείτε λοιπόν όλες οι ομάδες και όλα τα χωριά γιατί μην κρυβόμαστε η Μυτιλήνη δεν έχει γήπεδο να παίξουν οι 2-3 ομάδες που έχει, έβαζαν τα χρήματα σε ακαδημίες. Είναι σίγουρο πως τώρα δεν θα είχαμε γήπεδα φαντάσματα χωρίς ομάδες, διότι τα τελευταία πέντε χρόνια έχουμε χάσει τουλάχιστον 4-5 ομάδες και ασφαλώς σίγουρα θα είχαν βγει πέντε- έξι παραπάνω παιδιά που ίσως δοκίμαζαν το κάτι παραπάνω.
Είναι κρίμα οι τοπικές ομάδες να μην έχουν παίκτες της περιοχής και να δίνουν χρήματα άνευ λόγου και αιτίας τις περισσότερες φορές. Το μέλλον είναι ακαδημίες και ιδιαίτερα στα χωριά που τα ενδιαφέροντα το χειμώνα είναι περιορισμένα.
Ο Αιγέας έκανε πέρυσι την υπέρβαση και ανέβηκε στη Γ ‘ Εθνική στην οποία κάνει υπερπροσπάθεια να σωθεί, με την πολιτεία να μην βοηθάει τα νησιωτικά σωματεία. Θα ήταν καλύτερο πρώτα το Λεσβιακό Ποδόσφαιρο να εξασφαλίσει το μέλλον του, με τουλάχιστον 30 ομάδες στις κατηγορίες του και μετά να δει πως θα ανταπεξέλθει και να ανεβάσει ομάδες στις παραπάνω κατηγορίες είτε αυτή λέγεται Γ ‘ ή Δ ‘ Εθνική όπως μάλλον θα επιστρέψει από τη σεζόν 2026-27.
Και ένα τελευταίο σχόλιο σε αυτό το άρθρο που δεν δημοσιεύθηκε για να κράξει κανένα παράγοντα που με αγάπη για το σύλλογο του έβαλε τα χρήματα του αλλά για να αφυπνίσει, στήριξη στον τοπικό σύνδεσμο διαιτησίας. Κρίμα δέκα διαιτητές σε όλο το νησί να προσπαθούν να τρέξουν απο γήπεδο σε γήπεδο. Ναι με τα λάθη τους που καμιά φορά είναι σημαντικά χρειάζονται στήριξη.
Τα μεγαλύτερα τρόπαια των ομάδων τα επόμενα χρόνια είναι να βγάλουν “τέσσερα – πέντε παιδιά” πάρα να κατακτήσουν κούπες.
