Ξεκίνησε την πορεία της με οδυνηρή ήττα από τους κατόχους του τίτλου. Παρότι δέχτηκε 3 γκολ, έχει αξία να επισημάνουμε ότι καλά κράτησε ως το 84ο λεπτό, όμως αδράνησε και δέχτηκε τα τρία τέρματα μαζεμένα. Δεν είχε την κατοχή,ούτε και τις ευκαιρίες για να σκοράρει. Γενικότερα η εικόνα της ήταν αυτή που περιμέναμε, αλλά η προσπάθειά της στα μετόπισθεν δεν πέρασε απαρατήρητη.
Στο δεύτερο παιχνίδι, ήρθε αντιμέτωπη με την ομάδα με το κατ’ ομολογίαν πληρέστερο ρόστερ, τη Γαλλία. Έπαιξε με πολύ κλειστή άμυνα, μην επιτρέποντας στους Γάλλους να βρει πολλούς χώρους και δίνοντας της πολλά μέτρα στο γήπεδο. Η τακτική αυτή απέδωσε. Η Γαλλία δεν βρήκε εύκολες φάσεις, η Ουγγαρία θα μπορούσε να σημειώσει γκολ μόνο σε περίπτωση αντεπίθεσης και έτσι συνέβη. Φιόλα και Σάλαϊ άφησαν αγάλματα τους στόπερ των Τρικολόρ και άνοιξαν το σκορ. Και πάλι δεν εξέπληξε επιθετικά, αύξησε την κατοχή της κατά 3% σε σχέση με τον πρώτο της αγώνα και έμεινε πίσω με όλους της τους παίκτες, ανεξαρτήτως θέσης. Το λεγόμενο κατενάτσιο ή “πούλμαν” όπως θα το λέγαμε για χαβαλέ στη χώρα μας.
Στο τρίτο και τελευταίο αγώνα που έδωσε εχθές το βράδυ, έβαλε δύσκολα στη Γερμανία, της προκάλεσε το πρώτο σοκ πολύ νωρίς και κράτησε το σκορ για πολλή ώρα. Μόλις ισοφαρίστηκε από τον Χάβερτζ στο 66ο λεπτό, βρήκε τη δύναμη και την πίστη για να απαντήσει. Αμέσως! Σε 1 λεπτό είχε σκοράρει, στην πρώτη φάση μετά τη σέντρα. Το στυλ παιχνιδιού της…ίδιο και απαράλλαχτο. Με 24% κατοχή δεν μπορείς να οραματίζεσαι και μεγάλες προκρίσεις, αλλά τα δύο γκολ σε 9 τελικές, σε αντίθεση με τα δύο γκολ σε 18 τελικές του αντιπάλου μόνο άσχημο ρεκόρ δεν είναι.
Αυτά να τα βλέπουν οι επίδοξες Ουγγαρίες…απέναντι στα μεγαθήρια μπορείς να μείνεις ζωντανός, με άμυνα, άμυνα, άμυνα!
