Σε δύο ώρες η “Επίσημη Αγαπημένη” θα αντιμετωπίσει την αντίστοιχη ομάδα της Κίνας σε έναν “τελικό”. Είναι το δεύτερο παιχνίδι στον όμιλό της στο προολυμπιακό τουρνουά της Βικτόρια και θέλει οπωσδήποτε νίκη για να προκριθεί στον ημιτελικό. Εκεί θα αντιμετωπίσει κατά πάσα πιθανότητα την Τουρκία. Ας μην προτρέψουμε όμως, ας εστιάσουμε στο σημερινό ματς.
Η Κίνα δεν είναι και… Αμερική! Είναι μια βατή ομάδα χωρίς κάποιο τρανταχτό όνομα. Για του λόγου το αληθές, οι παίκτες της μας είναι παντελώς άγνωστοι! Πάνε οι εποχές Γιάο Μινγκ…
Η Ελλάδα θεωρητικά δεν θα δυσκολευτεί να πάρει τη νίκη, αν σκεφτούμε πως η παρουσία της στο εναρκτήριο παιχνίδι κόντρα στον Καναδά ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητική. Εκεί ο κόουτς Πιτίνο μαζί με το εξαιρετικά στελεχωμένο τεχνικό τιμ του, θέλησαν να χτυπήσουν τον αντίπαλο από το τρίποντο και το κατάφερε. Ισορρόπησε την προσπάθεια σε επίθεση και άμυνα και έπαιξε ελκυστικό μπάσκετ. Όχι ορθολογικό, αλλά ελκυστικό, θεαματικό και συνάμα εξυπηρετικό στον σκοπό. Πάνω κάτω το στυλ δεν θα αλλάξει. Ίσως να δούμε περισσότερα καρφώματα, διεισδύσεις και παιχνίδι με τα τρέιλερ. Κασελάκης και Χρυσικόπουλος θα αναλάβουν και πάλι τη δουλειά από τα 6.75, ενώ η λογική λέει πως ο χρόνος των δύο πλέι μέικερ θα μοιραστεί ισάξια.
Αφού ο Πιτίνο πετύχει μια υποτυπώδη διάφορα από την Κίνα, θα κοιτάξει τη διάρκεια και έτσι θα δημιουργήσει ημίψηλα σχήματα που θα αποδίδουν το ίδιο μέχρι το τέλος, ώστε να διατηρήσει το “μαζιλαράκι ασφαλείας”. Εκτός απροόπτου…
Αυτή η Ελλάδα μπορεί, κάθε Εθνική μπορεί βέβαια, αρκεί να το πιστεύει. Αυτή είναι ικανή για όλα!
