Το 2023 φεύγει σε λίγες ώρες ωστόσο θα μείνει αξέχαστο στους πραγματικούς φίλους του Αιολικού. Η χρονιά που ήρθε η άνοδος επιτέλους και το καυτό καλοκαίρι που άλλαξε πολλά. Πάμε να τα δούμε λίγο από την αρχή.
Αρχικά το Γενάρη ο Αιολικός ως πρωταθλητής χειμώνα στον 4ο όμιλο της Γ’ Εθνικής γνώρισε κάποιες ήττες σε Μύκονο και Πάτρα που έδειξαν το δρόμο για ενίσχυση κάτι που ήρθε με ονόματα από το πάνω ράφι όπως οι Ποτουρίδης, Ντινιωτάκης, Γκανσιερ και Καρλίτος. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα ο Αιολικός να πάει στη Νέα Σμύρνη και να έρθει ισόπαλος με τον ιστορικό Πανιώνιο σε έναν αγώνα που ίσως άξιζε και τη νίκη. Στο δύσκολο μαραθώνιο ο Αιολικός με εξαίρεση ένα ματς με το Φοίνικα Επιδαύρου στον Ταρλά έδειχνε συνέπεια.
Η ήττα στη Ρόδο στις αρχές του Μάρτη δε στοίχησε και η μεγάλη νίκη κόντρα στη Μύκονο στη Μυτιλήνη μπροστά σε 2.000 κόσμο ξεσήκωσε την όρεξη για την 1η θέση που ήταν καθοδόν. Στη συνέχεια στα τέλη του Μάρτη εντάσσεται στην ομάδα και ο Βαγγέλης Πλατέλλας δίνοντάς ποιότητα στο ήδη δυνατό ρόστερ. Μεγάλα αποτελέσματα ήρθαν και σε συνδυασμό με κάποια στραβοπατήματα της Ρόδου ο Αιολικός αναδείχθηκε πρωταθλητής στη Γ”Εθνική και πήρε άνοδο μετά από 37 χρόνια. Στα μπαράζ και μετά από μία μίνι αποχή οι ομάδες έχασαν το ρυθμό τους και έβγαλαν κούραση καθώς έφτασαν να παίζουν Ιούνιο. Εν τέλει Αιολικός, Κοζάνη, Καμπανιακός και Τηλυκράτης Λευκάδας πήραν την άνοδο για τη Σούπερ Λιγκ 2 ενώ το καλοκαίρι πήρε τη θέση του Απόλλωνα Σμύρνης και ο Γιούχτας κάτι που ήταν απολύτως δίκαιο (ως πρωταθλητής ομίλου) και έγινε πράξη.
Στον Αιολικό οι πανηγυρισμοί κόπασαν σχετικά γρήγορα με τον Τζιμ Αντωνάκα να προειδοποιεί στις αρχές του καλοκαιριού πως θέλει να δει στήριξη από φορείς και μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τον κόσμο. Τελικά και ενώ είχε προαναγγελθεί η συμμετοχή της ομάδας κανονικά στην επαγγελματική κατηγορία ο Αιολικός άλλο ένα καλοκαίρι έμοιαζε υπό διάλυση με τους παίκτες του πρωταθλήματος και το Παπασπύρου να αποχωρούν. Εν τέλει η ομάδα στήνεται στα τέλη Αυγούστου με το Τζιμ Αντωνάκα να μένει ως πρόεδρος του ερασιτέχνη.
Προπονητής ο Απόστολος Χαραλαμπίδης ενώ ηχηρές μεταγραφές οι Μανούσος. Κάτσε, Λαγός, Καρανίκας ενώ ήρθα αρκετοί ξένοι από τη Σερβία και την Κροατία με καλά βιογραφικά. Η συνέχεια είναι σχετικά πρόσφατη και δε χρειάζεται να την υπενθυμίσουμε με τόσες λεπτομέρειες. Ο Αιολικός θα τον βρει το 2024 στη Superleague 2 με στόχο την παραμονή που για να έρθει η ομάδα θα πρέπει να κάνει μεγάλα αποτελέσματα. Ιδανική θα ήταν η 5η θέση που θα σημαίνει απευθείας παραμονή δίχως play out ωστόσο ο στόχος πρέπει να επιτευχθεί με κάθε τρόπο. Το ζητούμενο είναι η ομάδα να επιστρέψει στη Μυτιλήνη σε καθημερινή βάση. Πέρυσι Αθήνα, εφέτος Θεσσαλονίκη ασφαλώς για να μειωθούν τα έξοδα στα έκτος έδρας ματς. Δεν είναι όμως έτσι, ο Αιολικός είναι ομάδα της Μυτιλήνης και έχει γήπεδο και πλέον και το προπονητικό. Εδώ πρέπει να στηθούν ακαδημίες ώστε η Λέσβος να ξανά βγάλει παίκτες για υψηλό επίπεδο και όχι οι ακαδημίες του νησιού να ψάχνουν να στέλνουν τα παιδιά κατευθείαν σε άλλες μεγάλες ομάδες εκτός νησιού. Μη ξεχνάμε ότι η Καλλονή στο παρελθόν έδωσε την ευκαιρία σε πολλά ντόπια παιδιά να παίξουν σε υψηλό επίπεδο και μετέπειτα και σε άλλες ομάδες εκτός νησιού.
Φεύγοντας από το 2023 πρέπει οι Αιολικοί να ευχαριστήσουνε όλους αυτούς που συντέλεσαν για την ιστορική άνοδο κάτι που έψαχνε η ομάδα αρκετές δεκαετίες περνώντας άσχημες στιγμές αλλά και αυτούς που τόσα χρόνια με το υστέρημα τους κράτησαν την ομάδα στον ποδοσφαιρικό χάρτη της Ελλάδας.
Καλή χρονιά λοιπόν με υγεία και τον Αιολικό με περισσότερες επιτυχίες!
